Zenuwgas en woekerstroom
Die klimaatactivisten hadden zich niet aan een museummuur moeten vastkleven, maar aan de draaideuren van Shell. Deze olie- en gasboer toucheerde dankzij gestegen energieprijzen een 20 miljard euro meevaller, in slechts drie maanden tijd! Dat bedrag is ongeveer een kwart van de uitgekeerde noodsteun tijdens de coronapandemie. Was het niet bij Shell, dan hadden ze zich aan de poorten van Eneco, Vattenfall en RWE (Essent) kunnen vastlijmen. Die kunnen met een stalen gezicht de stijgende gasprijzen doorberekenen aan klanten en lachen zich een slag in de rondte dankzij meegelifte elektriciteitstarieven. De prijzen voor die woekerstroom vormen het laatste zetje voor de bakker op de hoek, die sinds het voorjaar de broodovens gaande moet houden op Russisch zenuwgas.
In de geliberaliseerde energiemarkt viert dankzij de vrije-markteconomie de VOC-mentaliteit hoogtij. De activisten hadden zich ook vast kunnen plakken aan de digitale uithangborden van kleinere energieleveranciers, met Budget Energie voorop. Deze speculerende handelshuizen doen niets aan productie en opwek, maar handelen op de termijnmarkten. Dat ging eerder dit jaar gierend mis voor een stuk of zeven (!), die op de laagst mogelijke prijs klanten hadden geworven die ze door dure inkoop niet langer konden bedienen. Om het failliet van dat soort cowboys mag je smadelijk lachen, ware het niet dat voor menige klant het braaf betaalde voorschot in rook is opgegaan.
Budget maakt het bonter door opportunistisch verliezen te beperken en klanten die kunnen salderen te benadelen. Het maandelijks in plaats van eenmaal per jaar verrekenen van teruggeleverde stroom levert een geniepig voordeel. Slim, dat zeker. Meerdere handelshuizen lijken de turbulentie op de markt te misbruiken. Waar tarieven moeiteloos vervijfvoudigd werden, zoals voor gas, blijven ze momenteel onverminderd hoog. Rond drie euro de kuub. Terwijl de groothandelsprijzen al ruim twee maand aan het dalen zijn. Met een prijspiek in augustus van twee euro vijftig staat begin november de teller op net geen veertig eurocent. Dergelijke prijzen kun je bekijken bij de leveranciers die de energieprijs op de handelsmarkt één op één doorberekenen en ik zou zeggen, doe er je voordeel mee.
Laat de activistische plakkers dan naar de Tweede Kamer gaan. Plak de bewindslieden tegen de klimmuur totdat ze een oplossing verzinnen. Het kan toch niet waar zijn dat we in een tijdelijk ontspoorde energiemarkt bewoners en bedrijven een financiële afgrond in laten glijden? We staan ernaast en kijken ernaar: de eerder genoemde bakker, het glastuinbouwbedrijf en notabene de cafetaria van Kim, Lyan en Marieke uit Tytsjerk. Ze moeten stoppen. Tegen deze kapitaalvernietiging valt niet op te plakken. Tom Poes, verzin een list. Alsjeblieft.